Doel van BAS Dakar: met vijf man naar de finish

Twee jaar geleden slaagde het BAS Dakar-team erin om voltallig, met zes man, de finish van de Dakar Rally te halen. De samenstelling is enigszins gewijzigd, maar het doel is hetzelfde gebleven: lekker rijden en met het hele team over twee weken weer op het podium staan in Buenos Aires.

 

Het vijftal van het BAS Dakar-team – Caspar van Heertum, Sjors van Heertum, Jan van Gerven, Caspar Schellekens en Bastiaan Nijen Twilhaar – kwam vlekkeloos door de keuring. Iedereen heeft er zin in, vooral om weer in deze samenstelling te rijden. Twee jaar geleden waren het Caspar van Heertum, Caspar Schellekens, Jan van Gerven, Bastiaan Nijen Twilhaar, Marco van Geel en Marcel Huigevoort. De laatste stapte over naar de trucks, waar hij dit jaar Peter van den Bosch navigeert. Van Geel vond het wel even mooi geweest met Dakar. Schellekens en Caspar van Heertum sloegen een jaartje over. Nijen Twilhaar reed vorig jaar als kistrijder de Dakar uit en verdiende daarmee het hoge startnummer 64. Van Gerven en Sjors van Heertum vielen in 2014 al op de derde dag uit, binnen een half uur na elkaar. Ieder heeft dus zijn eigen motivaties en beweegredenen voor de Dakar van 2015, maar de doel is bij alle vijf gelijk: finishen, bij voorkeur met zijn allen.

 

Bastiaan Nijen Twilhaar (startnummer 64)

“Met de kist was een mooi avontuur, maar terug bij BAS Dakar is ook een leuke uitdaging. Ik rijd niet voor mijn eigen kansen, maar in dienst van het team, net als in 2013. Die rol bevalt mij prima. Voor mijn werk als endurogids in Tsjechië zit ik veel op de motor. Ik heb geen budget om rally’s te rijden door het jaar heen, maar aan kilometers ontbreekt het me niet.

Vorig jaar was een zware Dakar en ik ben blij dat ik het heb gered. Ik denk niet dat ze het dit jaar minder zwaar hebben gemaakt. Integendeel zelfs. Ik heb al gehoord dat het weer net zo warm wordt over een paar dagen, als we richting de Andes gaan. Het wordt dus weer afzien. Dat vind ik prima. Ik hou er wel van als ik echt diep moet gaan en het hoort ook eigenlijk wel zo. Dakar hoort zwaar te zijn. Je moet die medaille verdienen, niet krijgen omdat je de kilometers hebt gereden.”

 

Sjors van Heertum (startnummer 126)

“Ik ben uit op revanche. Vorig jaar ben ik op dag 3 uitgevallen met technische problemen, ergens hoog in de bergen. De organisatie heeft mijn motor daar zes dagen laten staan en toen ze ‘m eindelijk wilden gaan ophalen, was ‘ie weg. Een half jaar later kreeg ik ineens een mailtje dat iemand mijn motor had gevonden. Half gestript natuurlijk, maar over een paar dagen krijg ik dan toch nog mijn motor terug.

Nu rijd ik met de nieuwe KTM, die me hopelijk niet in de steek laat. Ik denk dat het injectiesysteem een groot voordeel is deze Dakar, nu we zo veel op hoogte rijden. Ik heb aardig wat gereden het afgelopen jaar, maar doordat ik tien weken geleden in Marokko mijn pols heb gebroken, is het er de laatste tijd niet veel meer van gekomen. Ik ga het dus echt rustig aan doen, want ik wil per se de finish halen. Met mijn broer Caspar rijden is al heel leuk, maar samen de finish halen is nog veel leuker.”

 

Jan van Gerven (startnummer 129)

“Ik had eigenlijk op het nieuwe KTM 2014-model willen rijden, maar ik heb ‘m niet gekregen. Eigen schuld: ik was veel te laat met bestellen. Ik heb lang de kat uit de boom gekeken en getwijfeld of ik weer Dakar zou rijden, maar na het vroege uitvallen vorig jaar, moest ik voor mezelf toch iets bewijzen. Door een domme fout kwam ik in een ravijn terecht, waar ik niet meer uit raakte.

Ik baal er wel van dat ik zo lang heb gewacht. Ik heb op de nieuwe KTM van Caspar gereden en het is toch wel een behoorlijk verschil met het oude model. Ik ben met KTM gaan bellen en mailen en heb via Sjors nog geprobeerd om de KTM van een Engelsman over te nemen, maar dat is allemaal niet gelukt.

Nu heb ik de motor van Marcel Huigevoort overgenomen en die hebben we helemaal uit elkaar getrokken en opnieuw opgebouwd. Uiteindelijk denk ik dat het voor het resultaat niet zo heel veel zal uitmaken. Ik zou wel graag weer bij de eerste veertig rijden, maar dat staat niet voorop. Gezelligheid en veiligheid zijn voor ons veel belangrijker. En als ik me lekker voel, rijd ik zo hard als ik kan, maar wel met verstand.”

 

Caspar van Heertum (startnummer 132)

“Ik was als eerste van ons team door de keuring, dus als we dat zo kunnen aanhouden, vind ik het prima. Ik ben vorige week nog even lekker met de familie op vakantie geweest. Dan ben je nog niet zo bezig met Dakar. Maar nu ik hier ben en de keuring erop zit, begint het toch flink te kriebelen.

Ik heb de laatste tijd niet meer heel veel gereden, ook niet op de nieuwe KTM, maar mijn conditie is goed en ik heb in Marokko lekker gereden. Het is een fijn idee dat Bastiaan er weer bij is als backup-rijder. Misschien zit het gewoon tussen de oren, maar de wetenschap dat er iemand is om je te helpen als er problemen zijn, is wel een heel geruststellende gedachte. Vorige keer is het niet nodig geweest, dus laten we hopen dat het nu weer zo goed gaat dat we met z’n allen de finish halen.”

 

Caspar Schellekens (startnummer 138)

“Ik hoef niet zo nodig ieder jaar de Dakar te rijden, maar ik ben wel blij dat ik er weer bij ben. Dit wordt de laatste keer, maar dat heb ik er al meer horen zeggen. Dat we weer met het team samen gaan, gaf de doorslag om het nog een keer te doen. Alles is goed geregeld, het is gezellig. Het samen gaan, samen rijden met Cas en Bas, dat is gewoon leuk.

Het zal niet meevallen om weer allemaal de streep te halen, maar we gaan het wel proberen. Het klassement telt niet, alleen aankomen. Ik ben nu in ieder geval beter voorbereid dan twee jaar geleden. Toen ik voor de eerste keer met dat kanon in de duinen reed, wist ik niet wat me overkwam. Nu hebben we in oktober in Marokko gereden en dat is een groot voordeel. We hebben het navigeren weer opgepikt en het duinen rijden. Ik sta nu met meer vertrouwen aan de start dan twee jaar geleden.”